InneŚlub z cudzoziemcem
Zezwolenie na pobyt czasowy
Zawarłam związek małżeński w Tunezji z obywatelem Algierii. Obecnie chciałabym, aby mąż zamieszkał wspólnie ze mną w Polsce. Niestety nie posiadam wystarczających dochodów, aby wyrobić dla niego zaproszenie. Czy cudzoziemiec może sam pokryć koszty związane ze swym przyjazdem? Czytałam również o czymś takim jak zezwolenie na pobyt czasowy czy mojemu mężowi się ono należy?
Niestety obawiam się, iż Pani mąż nie otrzyma wizy do Polski, nawet, jeżeli będzie posiadał zaproszenie. Co do zasady wiza wydawana jest w celach wskazanych w ustawie, natomiast wiza nie jest wydawana w celu zamieszkania w Polsce np. w związku z zawartym związkiem małżeńskim.
Zgodnie z Ustawą o cudzoziemcach zaproszenie jest jedynie dokumentów, które zwalnia cudzoziemca z obowiązku przedstawienie wystarczających środków na utrzymanie się w Polsce oraz posiadania środków na powrót do kraju ojczystego. Nie ma więc przeszkód aby zamiast zaproszenia okazał on u Konsula potwierdzenie posiadania tychże środków.
Natomiast, jeżeli mąż nie otrzyma wizy to pozostanie złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na zamieszkanie. Zgodnie z art. 62 Ustawy o cudzoziemcach decyzję w sprawie udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a w przypadku cudzoziemca przebywającego za granicą – wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamierzonego pobytu cudzoziemca.
Cudzoziemiec przebywający za granicą składa wniosek o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony za pośrednictwem konsula. Konsul dołącza do wniosku informację, czy wjazd i pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.
Natomiast, jeżeli wniosek byłby składany po dniu 31 maja 2014 roku to najprawdopodobniej znajdą zastosowanie przepisy Ustawy z dnia 8 listopada 2012 roku o cudzoziemcach, zgodnie z art. 104 zezwolenia na pobyt czasowy udziela, odmawia jego udzielenia albo cofa je wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, w drodze decyzji.
Cudzoziemiec składa wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy osobiście, nie później niż w ostatnim dniu jego legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
[wazne]Niestety nowa ustawa nie precyzuje trybu postępowania w sytuacji gdy cudzoziemiec chce wnioskować o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy a gdy przebywa za granicą. [/wazne]
Zarówno w sytuacji wnioskowania o zezwolenia na zamieszkanie, jak również w sytuacji wnioskowania o zezwolenie na pobyt czasowy w toku postępowania Wojewoda zobligowany jest do ustalenia czy związek małżeński nie został zawarty w celu obejścia przepisów prawa.
Zgodnie z Ustawą o cudzoziemcach za takie małżeństwo w szczególności uznawane są sytuacje gdy:
- jedno z małżonków przyjęło korzyść majątkową w zamian za wyrażenie zgody na zawarcie małżeństwa, o ile nie wynika to ze zwyczaju ugruntowanego w danym państwie lub grupie społecznej;
- małżonkowie nie wypełniają prawnych obowiązków wynikających z zawarcia małżeństwa;
- małżonkowie nie zamieszkują wspólnie;
- małżonkowie nie spotkali się nigdy przed zawarciem małżeństwa;
- małżonkowie nie mówią językiem zrozumiałym dla obojga;
- małżonkowie nie są zgodni co do dotyczących ich danych osobowych i innych istotnych okoliczności, które ich dotyczą;
- jedno z małżonków lub oboje małżonkowie w przeszłości zawierali już małżeństwa dla pozoru.
Zaistnienie powyższych okoliczności obliguje organy administracji do zbadania sprawy w zakresie ewentualnego stwierdzenia zawarcia małżeństwa w celu obejścia ustawy, jednakże co podkreśla się w orzecznictwie, że nawet stwierdzenie, że małżonkowie nie są zgodni nawet co do danych osobowych i innych istotnych okoliczności, które ich dotyczą, nie jest tożsame z ustaleniem, że związek małżeński został zawarty w celu obejścia przepisów o udzielaniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.
Otrzymanie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nie jest gwarantem otrzymania wizy w celu odebrania karty pobytu. W tej chwili jestesmy w takiej sytuacji, że cudzoziemiec ma pozwolenia na pracę na 2 lata oraz zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony też na 2 lata, a jest odmowa wydania wizy. Szanowna Pani, "czynnika ludzkiego", który ma władzę równą boskiej, bo przed nikim i z niczego nie musi się tłumaczyć (informacja na stronach MSZ) w tym wypadku nie da się przeskoczyć. A wszystkim "czynnikom ludzkim" należałoby życzyć tylko i wyłącznie, aby oni sami i ich rodziny byli traktowani tak cudownie jak traktują innych.
W nowej ustawie o cudzoziemcach w miejsce dotychczasowych zezwoleń na zamieszkanie wprowadzono zezwolenia na pobyt czasowy.
Czy dobrze zrozumiałam, że od maja nie będą już udzielane zezwolenia na zamieszkanie?