Wspólna polityka azylowa

19 lipca br. weszły w życie zmienione dyrektywy i unijne rozporządzenia dotyczące ochrony międzynarodowej. Zmodyfikowane regulacje to kolejny krok ku realizacji wspólnej procedury azylowej w całej wspólnocie. 

 

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (wersja przekształcona) ma na celu dalszy rozwój norm dotyczących procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej w państwach członkowskich. 

 

Stosuje się ją do wszystkich wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej, z którymi wystąpiono na terytorium, w tym na granicy, na wodach terytorialnych lub w strefach tranzytowych państw członkowskich, oraz do cofania ochrony międzynarodowej. 

 

Jej przepisy nie mają zastosowania do wniosków o azyl dyplomatyczny lub terytorialny złożonych w przedstawicielstwach państw członkowskich. Dyrektywa nie dotyczy też przeprowadzanych między państwami członkowskimi postępowań regulowanych rozporządzeniem nr 604/2013 z 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca. Dyrektywa powinna mieć zastosowanie do wnioskodawców, do których zastosowanie ma to rozporządzenie w uzupełnieniu i bez uszczerbku dla jego przepisów. 

 

Art. 47 i 48 dyrektywy stosuje się od 21 lipca 2015 r. 

 

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową (wersja przekształcona) powinna być stosowana na wszystkich etapach i we wszystkich rodzajach postępowań w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej, we wszystkich miejscach oraz ośrodkach przyjmujących wnioskodawców, tak długo, jak wolno im pozostać na terytorium państw członkowskich jako wnioskodawcom. Ma to zapewnić równe traktowanie wnioskodawców na obszarze całej Unii. 

 

Stosując jej regulacje, państwa członkowskie powinny starać się o jak najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka oraz uwzględnienie jedności rodziny, zgodnie z odpowiednio Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej, Konwencją Organizacji Narodów Zjednoczonych z 1989 r. o prawach dziecka oraz Konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. 

 

W zakresie traktowania osób objętych zakresem stosowania tej dyrektywy państwa członkowskie związane są zobowiązaniami wynikającymi z aktów prawa międzynarodowego, których są stronami. Normy dotyczące przyjmowania wnioskodawców powinny byś ustanowione tak, aby zapewniały im godny poziom i porównywalne warunki życia we wszystkich państwach członkowskich. 

 

Zakresu stosowania dyrektywy został poszerzony tak, aby uwzględnić wnioskodawców ubiegających się o ochronę uzupełniającą. 

 

Art. 13 oraz art. 29 aktu stosuje się od 21 lipca 2015 r. 

 

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (wersja przekształcona) wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane.  

 

Powiązane z nim jest rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 603/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia systemu Eurodac do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania rozporządzenia (UE) nr 604/2013 w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca oraz w sprawie występowania o porównanie z danymi Eurodac przez organy ścigania państw członkowskich i Europol na potrzeby ochrony porządku publicznego, oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1077/2011 ustanawiające Europejską Agencję ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (wersja przekształcona). Weszło ono w życie 19 lipca br. z mocą od 20 dnia bm.