Nostryfikacja dyplomów ukończenia studiów wyższych uzyskanych za granicą

Zgodnie z art. 192 Ustawy o szkolnictwie wyższym do kompetencji Ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego należy między innymi określenie w drodze rozporządzenia sposobu legalizacji dokumentów przeznaczonych do obrotu prawnego z zagranicą oraz wysokość i sposób pobierania opłaty za wykonywanie tych czynności.

 

[wazne]Przedmiotowe kwestie zostały określone w Rozporządzeniu z dnia 24 lutego 2006 roku w sprawie nostryfikacji dyplomów ukończenia studiów wyższych uzyskanych za granicą.[/wazne]

 

Nostryfikacji dyplomów ukończenia studiów wyższych dokonuje rada jednostki organizacyjnej uczelni, uprawniona do nadawania stopnia naukowego doktora określonej dziedziny nauki lub dziedziny sztuki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych odpowiadających kierunkowi studiów wyższych, potwierdzonych dyplomem. W przypadku dyplomu kończenia studiów wyższych, które w polskiej uczelni są prowadzone na więcej niż jednym kierunku studiów albo jako studia międzykierunkowe, wyznaczana jest rada wiodąca.

 

Postępowanie nostryfikacyjne może obejmować odbycie określonych zajęć dydaktycznych, a także złożenie egzaminów. W zaświadczeniu wydawanym po przeprowadzeniu postępowania nostryfikacyjnego stwierdza się równorzędność z odpowiednim polskim dyplomem i tytułem zawodowym. Pragnę zwrócić uwagę na fakt, iż przepisy rozporządzenia przewidują możliwość zwalniania z postępowania nostryfikacyjnego osób, które: – ubiegają się o przyjęcie na studia drugiego stopnia lub studia podyplomowe, – ubiegają się o przyjęcie na studia trzeciego stopnia albo na studia doktoranckie w placówce naukowej, jeżeli posiadają dyplom ukończenia studiów wyższych wydany w systemie edukacji państwa członkowskiego Unii Europejskiej, EOG lub Konfederacji Szwajcarskiej, uprawniający do przyjęcia na studia doktoranckie. Obecnie trwają prace nad nowelizacją przedmiotowego rozporządzenia, która ma na celu rozszerzenie grupy osób objętych możliwością zwalniania z nostryfikacji w celu podjęcia studiów doktoranckich lub otwarcia przewodu doktorskiego w polskiej uczelni lub placówce naukowej.

 

Polska ma również podpisane umowy z Białorusią i Ukrainą, których celem jest umożliwienie kontynuowania nauki, tj.: Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o uznaniu ekwiwalencji w szkolnictwie wyższym, równoważności stopni naukowych i stopni w zakresie sztuki (umowa weszła w życie w dniu 12 grudnia 2005 r.) oraz Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o wzajemnym uznawaniu akademickim dokumentów o wykształceniu i równoważności stopni (umowa weszła w życie w dniu 20 czerwca 2006 r.).

 

Pragnę także zwrócić uwagę na fakt, iż w Unii Europejskiej, w zawodach takich jak lekarz, lekarz dentysta, pielęgniarka, położna, farmaceuta, lekarz weterynarii i architekt dokonano harmonizacji kształcenia. Dyplomy uzyskane w państwach trzecich mogą być uznane przez przyjmujące państwo członkowskie po spełnieniu wymagań odnośnie treści kształcenia, określonych w dyrektywie 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz. Urz. UE L 255 z 20.09.2005, str. 22, ze zm.), co jest możliwe w drodze nostryfikacji”.