Sprawdź status sprawy Skontaktuj się z nami

Studenci z zagranicy, którzy chcą podjąć naukę w Polsce, muszą ubiegać się o kartę pobytu dla studenta lub wizę. Ten dokument jest niezbędny dla cudzoziemców, którzy chcą legalnie przebywać w Polsce podczas swoich studiów. W tym artykule znajdziesz wszystkie informacje na temat karty pobytu dla studenta, procesu jej wydania, zezwoleń na pobyt, kosztów i opłat związanych z kartą, a także wskazówek dotyczących przygotowania się do odcisków linii papilarnych i innych formalności.

Czym jest karta pobytu dla studenta?

Karta pobytu dla studenta to dokument, który student potrzebuje, aby legalnie przebywać w Polsce podczas swoich studiów. Jest to zezwolenie na pobyt czasowy, które jest wydawane na okres trwania studiów, z możliwością przedłużenia w przypadku kontynuacji nauki. Karta pobytu dla studenta umożliwia nie tylko naukę, ale także pracę. Zgodnie z art. 144 Ustawy o cudzoziemcach zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach udziela się cudzoziemcowi, gdy celem jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest podjęcie lub kontynuacja studiów w jednostce prowadzącej studia zatwierdzonej przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, chyba że ta jednostka nie podlega obowiązkowi zatwierdzenia albo w jednostce prowadzącej studia, która nie podlega obowiązkowi zatwierdzenia, w stosunku do której nie została wydana decyzja o zakazie przyjmowania cudzoziemców.

Różnica między kartą pobytu a kartą stałego pobytu dla studenta

Karta stałego pobytu oraz karta stałego pobytu dla studenta to dwa różne dokumenty, które mają swoje specyficzne cechy. Zwykła Karta pobytu dla studenta jest wydawana na czas trwania studiów, z możliwością przedłużenia, natomiast karta stałego pobytu jest wydawana na czas nieokreślony. Karta stałego pobytu lub karta pobytu rezydenta UE może zostać wydana osobie, która spełni określone w Ustawie o cudzoziemcach warunku. Warto zaznaczyć, że karta stałego pobytu dla studenta nie jest automatycznie przyznawana po ukończeniu studiów.

Kiedy cudzoziemiec podejmuje studia w Polsce

Proces, kiedy cudzoziemiec podejmuje studia w Polsce, zaczyna się od ubiegania się o miejsce na uczelni. Po otrzymaniu akceptacji ze strony uczelni, student musi złożyć wniosek o wydanie wizy lub przybyć do Polski w ramach ruchu bez wizowego. Następnie w okresie legalnego pobytu w Polsce powinien złożyć wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia na studiach. Wniosek ten powinien zawierać wszystkie niezbędne dokumenty, takie jak zaświadczenie o przyjęciu na uczelnię, dowód opłacenia czesnego oraz ubezpieczenie zdrowotne. Po złożeniu wniosku, student oczekuje na decyzję wydaną przez wojewodę właściwego dla miejsca zamieszkania studenta.

Jak studia uzasadniają pobyt cudzoziemca w Polsce

Studia uzasadniają pobyt cudzoziemca w Polsce, ponieważ uczestnictwo w programie edukacyjnym jest jednym z głównych powodów, dla których cudzoziemcy ubiegają się o kartę pobytu. Polskie uczelnie oferują wysoki poziom edukacji, a studenci z zagranicy mają możliwość zdobywania wiedzy i umiejętności, które mogą wykorzystać w przyszłości. Dlatego też, pobyt cudzoziemca w Polsce jest uzasadniony przez uczestnictwo w programie studiów, co jest potwierdzone przez zaświadczenie o przyjęciu na uczelnię oraz dowód opłacenia czesnego.

Proces wydania karty pobytu dla studenta

Wydanie karty pobytu dla studenta to proces, który obejmuje kilka etapów, takich jak złożenie wniosku, zgromadzenie niezbędnych dokumentów oraz oczekiwanie na decyzję. W poniższych podrozdziałach omówimy poszczególne kroki, które należy wykonać, aby uzyskać kartę pobytu dla studenta.

Jak złożyć wniosek o pobyt dla studenta

Aby złożyć wniosek o pobyt dla studenta, należy wykonać następujące kroki:

  1. Uzyskać zaświadczenie o przyjęciu na uczelnię.
  2. Opłacić czesne za studia.
  3. Załatwić ubezpieczenie zdrowotne.
  4. Wypełnić formularz wniosku o wydanie karty pobytu dla studenta.
  5. Dołączyć wszystkie wymagane dokumenty do wniosku.
  6. Złożyć wniosek w odpowiednim miejscu.

Miejsce składania wniosku o kartę pobytu

Miejsce składania wniosku o kartę pobytu dla studenta zależy od miejsca zamieszkania cudzoziemca. Wniosek składa się do wojewody właściwego dla miejsca zamieszkania studenta np. studenci mieszkający w Warszawie składają wniosek do Wojewody Mazowieckiego, studenci z Katowic do Wojewody Śląskiego, studenci z Gdańska do Wojewody Pomorskiego, studenci z Poznania do Wojewody Wielkopolskiego, zaś studenci z Łodzi do Wojewody Łódzkiego.

Jakie dokumenty potrzebne są do wniosku o udzielenie karty pobytu

Do wniosku o udzielenie karty pobytu dla studenta należy dołączyć następujące dokumenty potwierdzające:

Czas oczekiwania na decyzję o udzieleniu karty pobytu

Decyzja o udzieleniu zezwolenia na pobyt czasowy dla studenta jest wydawana przez wydział spraw cudzoziemców w urzędzie wojewódzkim. Czas oczekiwania na decyzję może wynosi kilka miesięcy, w zależności od indywidualnych okoliczności oraz obciążenia urzędu. Warto złożyć wniosek o wydanie karty pobytu jak najwcześniej, aby uniknąć problemów związanych z legalnością pobytu w Polsce.

Zezwolenie na pobyt dla studenta

W tej części artykułu omówimy zezwolenie na pobyt dla studenta, jego rodzaje oraz proces ubiegania się o nie. Zezwolenie na pobyt jest niezbędne dla cudzoziemców, którzy chcą legalnie przebywać w Polsce podczas studiów.

Pierwsze zezwolenie na pobyt dla studenta

Pierwsze zezwolenie na pobyt dla studenta jest wydawane na okres nie dłuższy niż 15 miesięcy. Aby uzyskać to zezwolenie, student musi spełnić następujące warunki:

Kolejne zezwolenie na pobyt podczas okresu studiów

Podczas okresu studiów, student może ubiegać się o kolejne zezwolenie na pobyt. Aby to zrobić, należy przedstawić dowody kontynuowania studiów oraz spełnienia pozostałych warunków, takich jak opłacenie czesnego czy posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego. Kolejne zezwolenie na pobyt jest wydawane na okres nie dłuższy niż 3 lata.

Jak uzyskać zezwolenie na pobyt po uzupełnieniu studiów

Po uzupełnieniu studiów, cudzoziemiec może ubiegać się o zezwolenie na pobyt w celu poszukiwania pracy , pracy lub prowadzenia działalności gospodarczej. Aby to zrobić, należy złożyć wniosek o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy dla absolwenta wraz z dokumentami potwierdzającymi ukończenie studiów oraz spełnienie pozostałych warunków, takich jak posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego czy środków na utrzymanie. Zezwolenie na pobyt po ukończeniu studiów jest wydawane na okres nie dłuższy niż 9 miesięcy.

Koszty i opłaty związane z kartą pobytu dla studenta

W tej części artykułu omówimy koszty i opłaty związane z kartą pobytu dla studenta, takie jak opłata skarbowa, pokrycie kosztów utrzymania oraz ubezpieczenie zdrowotne.

Opłata skarbowa za wydanie karty pobytu

Opłata skarbowa za wydanie zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach 340 zł i jest pobierana przez urząd wojewódzki podczas składania wniosku o wydanie karty pobytu. Warto pamiętać, że opłata skarbowa może ulec zmianie, dlatego zawsze warto sprawdzić aktualne stawki przed złożeniem wniosku.

Pokrycie kosztów utrzymania podczas pobytu w Polsce

Podczas pobytu w Polsce, studenci muszą pokryć swoje koszty utrzymania. Aby to zrobić, warto rozważyć następujące opcje:

Ubezpieczenie zdrowotne dla studenta z zagranicy

Ubezpieczenie zdrowotne jest obowiązkowe dla wszystkich studentów z zagranicy przebywających w Polsce. Średni koszt ubezpieczenia zdrowotnego wynosi około 80 zł miesięcznie, jednak może się różnić w zależności od wybranej polisy i zakresu ochrony. Studenci powinni sprawdzić, czy ich uczelnia oferuje ubezpieczenie zdrowotne w ramach opłaty za studia lub czy istnieje możliwość wykupienia ubezpieczenia zdrowotnego na własną rękę. Warto również sprawdzić, czy istnieje możliwość uzyskania refundacji części kosztów ubezpieczenia zdrowotnego przez uczelnię lub inną organizację.

Wskazówki dotyczące karty pobytu dla studenta

W tej części artykułu przedstawimy praktyczne wskazówki dotyczące procesu ubiegania się o kartę pobytu dla studenta. Omówimy, jak przygotować się do odcisków linii papilarnych, co zrobić, gdy decyzja wydana przez wydział spraw cudzoziemców jest negatywna oraz jak zaświadczenie jednostki prowadzącej studia wpływa na decyzję o udzieleniu karty pobytu.

Jak przygotować się do odcisków linii papilarnych

Podczas procesu ubiegania się o kartę pobytu, studenci muszą oddać odciski linii papilarnych. Aby przygotować się do tego procesu, warto zastosować się do następujących wskazówek:

Co zrobić, gdy decyzja wydana przez wydział spraw cudzoziemców jest negatywna

Jeśli decyzja wydana przez wydział spraw cudzoziemców jest negatywna, warto podjąć następujące kroki:

Jak zaświadczenie jednostki prowadzącej studia wpływa na decyzję o udzieleniu karty pobytu

Zaświadczenie jednostki prowadzącej studia jest jednym z kluczowych dokumentów, które wpływają na decyzję o udzieleniu karty pobytu dla studenta. Zaświadczenie to powinno zawierać następujące informacje:

Ważne jest, aby zaświadczenie było aktualne i wystawione przez uprawnioną jednostkę prowadzącą studia. W przypadku braku zaświadczenia lub nieścisłości w dokumentach, decyzja o udzieleniu karty pobytu może być negatywna.

Podsumowanie

W niniejszym artykule przedstawiliśmy kompletny przewodnik po karcie pobytu dla studenta w Polsce. Omówiliśmy, czym jest karta pobytu dla studenta, różnicę między kartą pobytu a kartą stałego pobytu, proces wydania karty pobytu oraz zezwolenie na pobyt dla studenta. Przedstawiliśmy również koszty i opłaty związane z kartą pobytu oraz praktyczne wskazówki dotyczące ubiegania się o kartę pobytu dla studenta.

Podkreśliliśmy, jak ważne jest przygotowanie odpowiednich dokumentów, takich jak zaświadczenie jednostki prowadzącej studia, oraz jak istotne jest poznanie procedur i terminów związanych z ubieganiem się o kartę pobytu. Wskazaliśmy również, co zrobić w przypadku negatywnej decyzji wydanej przez wydział spraw cudzoziemców oraz jak przygotować się do odcisków linii papilarnych.

Mamy nadzieję, że ten artykuł będzie pomocny dla studentów z zagranicy, którzy planują studiować w Polsce i potrzebują informacji na temat karty pobytu dla studenta. Zachęcamy do zapoznania się z całością przewodnika, aby uzyskać pełne i szczegółowe informacje na ten temat.

Cudzoziemcy stanowią coraz ważniejszy element polskiego rynku pracy. Konieczne jest więc tworzenie przeznaczonych specjalnie dla nich rozwiązań prawnych. Panująca na terenie naszego kraju epidemia COVID-19, która wywarła wpływ na prawie każdą dziedzinę życia społecznego, zmusiła ustawodawcę do wdrożenia w życie przepisów, modyfikujących dotychczasowe normy regulujące sytuację obcokrajowców na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Jakie zmiany zaszły na podstawie nowo wprowadzonych przepisów prawnych oraz w jaki sposób zmieniają one położenie cudzoziemców w Polsce, dowiesz się z niniejszego artykułu.

Jaka jest podstawa prawna zmian?

Podstawą prawną zmian wprowadzonych w sytuacji cudzoziemców w związku ze stanem zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii jest ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U., poz. 374 z późn. zm.), zwana w dalszej części artykułu „ustawą”, która została zmieniona:

1) ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568), która weszła w życie z dniem 31 marca 2020 r.,

2) ustawą z dnia 16 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U., poz. 695), która weszła w życie z dniem 18 kwietnia 2020 r.

3) ustawą z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. poz. 875), która weszła w życie z dniem 16 maja 2020 r.

Jakie zmiany wprowadzono w sytuacji prawnej cudzoziemców w związku z epidemią COVID-19?

Zmiany wprowadzone przez w/w akt prawny, podzielić można na dwie podstawowe grupy, a mianowicie:

1) dotyczące dostępu cudzoziemców do polskiego rynku pracy,

2) w zakresie legalności pobytu cudzoziemców w Polsce,

3) odnoszące się do obywateli państw UE, Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), Konfederacji Szwajcarskiej i przebywających z nimi członków rodzin.

I. Zmiany dotyczące dostępu cudzoziemców do polskiego rynku pracy

1. Wydłużenie ważności zezwoleń na pracę oraz dopuszczalnego okresu pracy bez zezwolenia na pracę w związku oświadczeniem o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi.

Zgodnie z art. 15zzq ust. 1 ustawy – jeżeli ostatni dzień ważności zezwolenia na pracę, przypada w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, ulega on przedłużeniu z mocy prawa do upływu 30 dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni. Przepis ten stosuje się odpowiednio do decyzji o przedłużeniu zezwolenia na pracę lub przedłużeniu zezwolenia na pracę sezonową.

Wskazać należy, iż stan zagrożenia epidemicznego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 został wprowadzony na terenie naszego kraju od 14 marca 2020 r., zaś sam stan epidemii obowiązuje od 20 marca 2020 r.

Jeżeli w oświadczeniu o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, wpisanym do ewidencji, wskazano okres pracy, którego koniec przypada w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, wówczas cudzoziemiec może wykonywać pracę określoną oświadczeniem na rzecz podmiotu, który złożył oświadczenie, w okresie lub okresach nieobjętych oświadczeniem do upływu 30 dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni, bez zezwolenia na pracę (art. 15zzq ust. 3 ustawy).

Zastrzec jednak trzeba, iż dodatkowego okresu wykonywania pracy na podstawie wyżej cytowanego przepisu ustawy nie wlicza się do okresu świadczenia, wynoszącego łącznie nie dłużej niż 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy. Tym samym, obcokrajowiec jest uprawniony do legalnego wykonywania pracy wskazanej w oświadczeniu o powierzeniu pracy przez okres dłuższy niż wynosi limit 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy.

2. Wprowadzenie możliwość modyfikacji stosunku umownego, który stanowi podstawę wykonywania pracy przez cudzoziemca, względem warunków określonych w odpowiednim zezwoleniu.

Przedmiotowa ustawa wprowadziła także możliwość stosowania wobec cudzoziemców specjalnych reżimów pracy, związanych ze stanem epidemii.   

Zgodnie z art. 15z(5) ustawy – jeżeli na skutek skorzystania przez podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi z uprawnień określonych w art. 3 (zobowiązanie pracowników do wykonywania do pracy zdalnej), art. 15g ust. 8 (obniżenie wymiaru czasu pracy pracownika maksymalnie o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu), art. 15x ust. 1tj. a więc gdy:

a) nastąpiła zmiana systemu lub rozkładu czasu pracy pracowników w sposób niezbędny dla zapewnienia ciągłości funkcjonowania przedsiębiorstwa,

b) wprowadzono obowiązek świadczenia pracy w godzinach nadliczbowych w zakresie i wymiarze niezbędnym dla zapewnienia ciągłości funkcjonowania przedsiębiorstwa;

c) zobowiązano pracownika do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę,

d) polecono pracownikowi realizowanie prawa do odpoczynku w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę,

lub art. 15zf ust. 1, tj., jeżeli nastąpiło:

a) ograniczenie nieprzerwanego odpoczynku w każdej dobie, do nie mniej niż 8 godzin, i nieprzerwanego odpoczynku w każdym tygodniu, do nie mniej niż 32 godzin, obejmującego co najmniej 8 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego,

b) zawarcie porozumienia o wprowadzeniu systemu równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 12 miesięcy,

c) zawarcie porozumienia o stosowaniu mniej korzystnych warunków zatrudnienia pracowników niż wynikające z umów o pracę zawartych z tymi pracownikami,

w zakresie i przez czas ustalone w porozumieniu. ustawy specjalnej uległy zmianie warunki wykonywania pracy przez cudzoziemca określone w:

a) zezwoleniu na pobyt czasowy i pracę,

b) zezwoleniu na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji,

c) zezwoleniu na pracę,

d) zezwoleniu na pracę sezonową,

e) oświadczeniu o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisanym do ewidencji oświadczeń

– cudzoziemiec może wykonywać pracę na tych zmienionych warunkach bez konieczności zmiany zezwolenia, uzyskania nowego zezwolenia lub wpisania nowego oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń.

To samo rozwiązanie znajduje odpowiednio zastosowanie także do warunków wykonywania pracy określonych w zezwoleniach na pobyt czasowy, dotyczących przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa i mobilności długoterminowej, jeżeli z w/w uprawnień określonych w ustawie specjalnej, korzysta jednostka przyjmująca, mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez jednostkę przejmującą, rozumieć należy osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, do której jest przenoszony pracownik wewnątrz przedsiębiorstwa, i która:

a) jest w szczególności oddziałem lub przedstawicielstwem pracodawcy macierzystego będącego przedsiębiorcą zagranicznym lub

b) należy do tej samej grupy przedsiębiorstw co pracodawca macierzysty (art. 3 pkt 5b ustawy o cudzoziemcach).

Analogiczne rozwiązanie przyjęto w przypadku cudzoziemców korzystających z mobilności krótkoterminowej. Jeżeli na skutek skorzystania przez jednostkę przyjmującą, mającą siedzibę na terytorium RP, z ww. uprawnień zawartych w ustawie, uległy zmianie warunki wykonywania pracy przez cudzoziemca określone w dokumentach załączonych do zawiadomienia do Szeja Urzędu ds. Cudzoziemców, cudzoziemiec może wykonywać pracę na tych zmienionych warunkach.

Podkreślenia wymaga fakt, że dzięki powyżej opisanym rozwiązaniom, pracodawcy mogą w pełni korzystać z wprowadzonych przez ustawodawcę instrumentów ochrony miejsc pracy także w przypadku zatrudniania cudzoziemców. Nie będzie bowiem konieczne wszczynanie w tym celu jakichkolwiek postępowań administracyjnych, po to, aby doprowadzić do zmiany w tym zakresie wydawanych zezwoleń.

3. Wprowadzenie możliwości zwolnienia z obowiązku uzyskania przez podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi zezwolenia na pracę w przypadku, gdy obcokrajowiec wykonuje pracę sezonową.

Jak stanowi art. 15z7 ust. 1 ustawy – zezwolenie na pracę nie jest wymagane w czasie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonych w związku z COVID-19 oraz do 30 dnia następującego po odwołaniu tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni, jeżeli cudzoziemiec wykonuje pracę sezonową oraz posiada:

a)  jakiekolwiek zezwolenie na pracę ważne po dniu 13 marca 2020 r. lub

b) oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisane do ewidencji oświadczeń, w którym przynajmniej jeden dzień okresu pracy określonego w tym oświadczeniu przypada po dniu 13 marca 2020 r.

Powyższy przepis stosuje się odpowiednio do przedłużenia zezwolenia na pracę oraz przedłużenia zezwolenia na pracę sezonową (art. 15z7 ust. 2 ustawy).

II. Zmiany zakresie legalności pobytu cudzoziemców w Polsce

1. Przedłużenie z mocy prawa ważności wiz krajowych i zezwoleń pobytowych o charakterze terminowym.

Jeżeli ostatni dzień okresu pobytu cudzoziemca na podstawie wizy krajowej przypada w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, okres pobytu na podstawie tej wizy oraz okres ważności tej wizy ulega przedłużeniu z mocy prawa do upływu 30 dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15zd ust. 1 ustawy). Zaznaczyć trzeba, że tego rodzaju przedłużenie nie wymaga umieszczenia w dokumencie podróży cudzoziemca nowej naklejki wizowej.

Dodać należy, że analogicznie uległ przedłużeniu okres ważności zezwoleń na pobyt czasowy.

Tym samym, nie ma obowiązku występowania przez obcokrajowca o dokonanie urzędowego potwierdzenia ważności zezwolenia na pobyt czasowy.

2. Uznanie za legalny pobyt cudzoziemców przebywających na terytorium RP na podstawie krótkoterminowych tytułów pobytowych.

W przypadku cudzoziemca przebywającego w Polsce w dniu, od którego po raz pierwszy ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2:

a) na podstawie wizy Schengen,

b) na podstawie wizy wydanej przez inne państwo obszaru Schengen,

c) na podstawie dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo obszaru Schengen,

d) w ramach ruchu bezwizowego,

e) na podstawie wizy długoterminowej wydanej przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej niebędące państwem obszaru Schengen, jeżeli zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej uprawnia ona do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

f) na podstawie dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej niebędące państwem obszaru Schengen, jeżeli zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej uprawnia ona do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

– jego pobyt na terytorium RP uważa się za legalny od dnia następującego po ostatnim dniu legalnego pobytu wynikającego z tych wiz, dokumentów lub ruchu bezwizowego, do upływu 30 dnia następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który obowiązywał jako ostatni (art. 15 z (1) ustawy).

Jednocześnie w/w. cudzoziemcy są uprawnieni do wykonywania pracy w Polsce, jeżeli posiadają:

a) ważne zezwolenie na pracę lub ważne zezwolenie na pracę sezonową,

b) oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy wpisane do ewidencji oświadczeń, w tym także oświadczenie, które umożliwia wykonywanie pracy w okresie lub okresach nieobjętych oświadczeniem, tj. możliwość świadczenia pracy przez cudzoziemca zgodnie ze złożonym przez dany podmiot oświadczeniem, jeżeli wskazano w nim okres pracy, którego koniec przypada w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2.

3. Wydłużenie terminów składania wniosków o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, o przedłużenie wizy oraz pobytu w ramach ruchu bezwizowego.

Jeżeli termin do złożenia wniosku w sprawie w/w tytułów pobytowych wypada w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, termin ten ulega przedłużeniu do upływu 30 dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15z ustawy).

Pobyt cudzoziemca na terytorium Polski w okresie biegu ww. przedłużonego terminu uważa się za legalny, jeżeli cudzoziemiec złoży wniosek w tym terminie. Oznacza to, że pobyt cudzoziemca już w okresie poprzedzającym złożenie wniosku będzie uznawany za legalny bez względu na sposób zakończenia tego postępowania.

4. Przedłużenie z mocy prawa okresów ważności dokumentów.

Ustawa o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, wprowadziła także przedłużenie z mocy prawa do 30 dnia następującego po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, który obowiązywał jako ostatni, następujących dokumentów:

1) kart pobytu wydanych cudzoziemcom posiadającym zezwolenie na pobyt czasowy, stały i rezydenta długoterminowego UE, zgodę na pobyt ze względów humanitarnych, status uchodźcy, ochronę uzupełniającą,

2) tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca  (TZTC),

3) kart pobytu członka rodziny obywatela UE, dokumentów potwierdzających prawo stałego pobytu i kart stałego pobytu członka rodziny obywatela UE,

4) polskich dokumentów tożsamości cudzoziemca,

5) dokumentów „zgoda na pobyt tolerowany”.

5. Przedłużenie terminów opuszczenia terytorium Polski

Ustawodawca zdecydował się również na przedłużenie z mocy prawa terminów opuszczenia terytorium Polski, które wynikają z:

1) decyzji:

a) o odmowie przedłużenia cudzoziemcowi wizy Schengen lub wizy krajowej, udzielenia mu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,

b) o umorzeniu postępowania w w/w sprawach lub decyzja o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub

c) o odmowie nadania obcokrajowcowi statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej, o uznaniu wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny,

d) o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia mu ochrony międzynarodowej lub decyzja

o pozbawieniu go statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, lub

e) o cofnięciu zgody na pobyt ze względów humanitarnych – stała się ostateczna, a w przypadku wydania decyzji przez organ wyższego stopnia – od dnia, w którym decyzja została cudzoziemcowi doręczona,

2) okoliczności, powodujących ustanie przyczyn nieprzekazania cudzoziemcado państwa

trzeciego,

jeżeli wypadałyby one w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Ich przedłużenie nastąpi do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

6. Przedłużenie terminów dobrowolnego powrotu określonych w decyzjach o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.

Kolejną zmianą jest wprowadzenie przez ustawodawcę przedłużenia z mocy prawa terminu dobrowolnego powrotu określonego w decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, którego koniec wypadałby w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania, który obowiązywał jako ostatni.

III. Zmiany dotyczące obywateli państw UE, Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), Konfederacji Szwajcarskiej i przebywających z nimi członków rodzin.

Na wstępie, wskazać należy, że wprowadzenie w Polsce stanu zagrożenia epidemicznego, a następnie stanu epidemii, nie wpłynęło w żaden sposób na prawa pobytowe obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), Konfederacji Szwajcarskiej i przebywających z nimi członków rodzin. Uprawnienia tego rodzaju, nie są bowiem uzależnione od posiadania jakichkolwiek zezwoleń czy dokumentów.

Ustawodawca, wprowadził jednak przedłużenie z mocy prawa okresów ważności dokumentów wydawanych na czas określony obywatelom państw członkowskich UE, Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), Konfederacji Szwajcarskiej i przebywających z nimi członków rodzin, a mianowicie:

1) dokumentów potwierdzających prawo stałego pobytu,

2) kart pobytu członka rodziny obywatela UE,

3) kart stałego pobytu członka rodziny obywatela UE,

gdyż, jeżeli koniec okresu ważności jednego z tych dokumentów będzie wypadał w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ulegnie on przedłużeniu do 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

Dbamy o twoją prywatność! Strona www.karta-pobytu.pl wykorzystuje pliki cookie, aby korzystać z serwisu prosimy zaakceptować naszą Politykę prywatności