Strona główna » Baza wiedzy » Polskie pochodzenie rodziców a status dziecka małoletniego

Polskie pochodzenie rodziców a status dziecka małoletniego

Jestem Ukrainką i posiadam Kartę Polaka. Dwa lata temu otrzymałam pozwolenia na osiedlenie się. Mój starszy syn ma 11 lat, nie posiada Karty Polaka, a więc ma kartę pobytu na pobyt czasowy. W Urzędzie ds. cudzoziemców poinformowano mnie, że dopiero jak syn zacznie pracować i spłacać podatki, wtedy może zwracać się o pobyt stały.

Pochodzenie polskie udowodniłam gdyż posiadam akt urodzenia swojej babci. Czy mogę wystąpić z wnioskiem o pobyt stały dla syna, na podstawie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej?

Z dniem 1 maja 2014 roku w życie weszła nowa Ustawa o cudzoziemcach. Dotychczasowe zezwolenie na osiedlenie się zostało zastąpione zezwoleniem na pobyt stały. Zgodnie z art. 195 Ustawy o cudzoziemcach zezwolenie na pobyt stały jest udzielane dziecku cudzoziemca posiadającego zezwolenie na pobyt stały jeżeli dziecko urodziło się po udzieleniu tego zezwolenia lub urodziło się w okresie ważności zezwolenia na pobyt czasowy.

[wazne]Zezwolenie na pobyt stały jest udzielane również cudzoziemcowi jeżeli jest osobą o polskim pochodzeniu i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe.[/wazne]

Do ustalenia polskiego pochodzenia stosuje się przepisy art. 5 ust. 1-3 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 532, z późn. zm.). Za osobę polskiego pochodzenia, w rozumieniu niniejszej ustawy, uznaje się osobę deklarującą narodowość polską i spełniającą łącznie następujące warunki:

co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej;
wykaże ona swój związek z polskością, w szczególności przez pielęgnowanie polskiej mowy, polskich tradycji i zwyczajów.

Z powyższych przepisów wynika, iż na chwilę obecną Pani dziecko nie spełnia żadnych kryteriów jakie byłyby podstawą uzyskania zezwolenia na pobyt stały.

Natomiast zwracam Pani uwagę, iż zgodnie z art. 30 Ustawy o obywatelstwie za obywatela polskiego uznaje się m.in. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z polskim pochodzeniem.

Po uznaniu Panią za obywatela polskiego w mojej ocenie Pani dziecko mogłoby się ubiegać o zezwolenie na pobyt stały. Zezwolenie na pobyt stały bowiem jest udzielane dziecku obywatela polskiego pozostającym pod jego władzą rodzicielską.