.png)
Niestety obawiam się, iż Pani mąż nie otrzyma wizy do Polski, nawet, jeżeli będzie posiadał zaproszenie. Co do zasady wiza wydawana jest w celach wskazanych w ustawie, natomiast wiza nie jest wydawana w celu zamieszkania w Polsce np. w związku z zawartym związkiem małżeńskim.
Zgodnie z Ustawą o cudzoziemcach zaproszenie jest jedynie dokumentów, które zwalnia cudzoziemca z obowiązku przedstawienie wystarczających środków na utrzymanie się w Polsce oraz posiadania środków na powrót do kraju ojczystego. Nie ma więc przeszkód aby zamiast zaproszenia okazał on u Konsula potwierdzenie posiadania tychże środków.
Natomiast, jeżeli mąż nie otrzyma wizy to pozostanie złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na zamieszkanie. Zgodnie z art. 62 Ustawy o cudzoziemcach decyzję w sprawie udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a w przypadku cudzoziemca przebywającego za granicą - wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamierzonego pobytu cudzoziemca.
Cudzoziemiec przebywający za granicą składa wniosek o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony za pośrednictwem konsula. Konsul dołącza do wniosku informację, czy wjazd i pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.
Natomiast, jeżeli wniosek byłby składany po dniu 31 maja 2014 roku to najprawdopodobniej znajdą zastosowanie przepisy Ustawy z dnia 8 listopada 2012 roku o cudzoziemcach, zgodnie z art. 104 zezwolenia na pobyt czasowy udziela, odmawia jego udzielenia albo cofa je wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, w drodze decyzji.
Cudzoziemiec składa wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy osobiście, nie później niż w ostatnim dniu jego legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Niestety nowa ustawa nie precyzuje trybu postępowania w sytuacji gdy cudzoziemiec chce wnioskować o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy a gdy przebywa za granicą.
Zarówno w sytuacji wnioskowania o zezwolenia na zamieszkanie, jak również w sytuacji wnioskowania o zezwolenie na pobyt czasowy w toku postępowania Wojewoda zobligowany jest do ustalenia czy związek małżeński nie został zawarty w celu obejścia przepisów prawa.
Zgodnie z Ustawą o cudzoziemcach za takie małżeństwo w szczególności uznawane są sytuacje gdy:
-
jedno z małżonków przyjęło korzyść majątkową w zamian za wyrażenie zgody na zawarcie małżeństwa, o ile nie wynika to ze zwyczaju ugruntowanego w danym państwie lub grupie społecznej;
-
małżonkowie nie wypełniają prawnych obowiązków wynikających z zawarcia małżeństwa;
-
małżonkowie nie zamieszkują wspólnie;
-
małżonkowie nie spotkali się nigdy przed zawarciem małżeństwa;
-
małżonkowie nie mówią językiem zrozumiałym dla obojga;
-
małżonkowie nie są zgodni co do dotyczących ich danych osobowych i innych istotnych okoliczności, które ich dotyczą;
-
jedno z małżonków lub oboje małżonkowie w przeszłości zawierali już małżeństwa dla pozoru.
Zaistnienie powyższych okoliczności obliguje organy administracji do zbadania sprawy w zakresie ewentualnego stwierdzenia zawarcia małżeństwa w celu obejścia ustawy, jednakże co podkreśla się w orzecznictwie, że nawet stwierdzenie, że małżonkowie nie są zgodni nawet co do danych osobowych i innych istotnych okoliczności, które ich dotyczą, nie jest tożsame z ustaleniem, że związek małżeński został zawarty w celu obejścia przepisów o udzielaniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.
